1836 – Przybywa do Rzymu na spotkanie z Januszewskimi. W czerwcu jedzie do Neapolu i na 6 tygodni do Grecji. Powstaje Hymn. W grudniu jest w Egipcie.
1927 – złożenie prochów poety na Wawelu.
1837 – Odwiedza Ziemię Świętą by w lipcu przybyć do Florencji. Powstaje Anhelli.
1838 – przebywa we Florencji, gdzie dużo pisze, myśli o małżeństwie z Aleksandrą Moszczeńską.
1839 – Ukazuje się Balladyna; Słowacki wraca do Paryża.
1840 – Krasiński radzi Słowackiemu, by pomieszał „trochę żółci do lazurów” w tworzonej poezji. Uczestniczy w prelekcji w Collège de France wraz z Mickiewiczem, gdzie obaj improwizują mowy.
1841 – Rozpoczyna flirt z Joanną Bobrową. W maju ukazuje się Beniowski.
1842 – Pobyt we Frankfurcie. W Paryżu w lipcu spotyka Andrzeja Towiańskiego i staje się towiańczykiem.
1843 – Słowacki zrywa z Kołem Towiańczyków; również zrywa przyjazne stosunki z Krasińskim.
1844 – Podczas pobytu nad Atlantykiem w miejscowości Pornic doświadcza mistycznego przeżycia, po którym powstaje Genezis z Ducha.
1845 – Pisze wiersze i odezwy antytowianistyczne i przeciw tendencjom prorosyjskim.
1846 – w sierpniu krótkie wakacje w Dieppe. Ukazuje się Mazepa, która stała się sławna w przekładzie niemieckim.
1847 – Spędza czas w Ostędzie z Bobrową. Uczestniczy w rewolucji w Paryżu. 9 kwietnia wyjeżdża do Poznania, by uczestniczyć w powstaniu. W lipcu przebywa we Wrocławiu, 20 – 6 lipca spotkanie z matką. 8 lipca powrót do Paryża.
1849 – odwiedza go Cyprian Norwid. 3 kwietnia Słowacki „zmarł w Paryżu przy ulicy Ponthieu 30 w wieku lat 39” pochowany na cmentarzu Monmartre.